Novi Geely Starray plijeni atraktivnim dizajnom. Kada su tehnologije u pitanju, ne zaostaje za evropskim i japanskim konkurentima, ali nudi standardan pogon, bez eksperimentisanja sa hibridnom tehnologijom.
Mnogi se sjećaju kada su na evropsko tržište počeli da pristižu prvi automobili iz Južne Koreje. Nepovjerenje je bilo veliko, ali danas korejski proizvođači u Evropi imaju praktično isti status kao i japanska vozila. Danas, kada na tržište Starog kontinenta počinju u ozbiljnijim količinama da pristižu modeli iz Kine, nepovjerenje je još veće.
Tom nepovjerenju je najviše doprinjela činjenica da je još uvijek nepisano pravilo da pečat “Made in China” podrazumjeva loš kvalitet robe. Brend Geely nije nepoznanica za domaće poznavaoce. Već deceniju i po švedski Volvo se nalazi u vlasništvu ovog kineskog automobilskog giganta, što i onima slabije upućenim jasno stavlja do znanja da savremena tehnologija i kvalitet nisu nepoznanice za ovu kinesku kompaniju.
Pitanje je samo koliko oni u neki automobil žele da ulože, odnosno kome je taj automobil namenjen. Kada je Geely Starray u pitanju, čini se da se na kvalitetu nije mnogo štedelo, ali ipak tu je poneki nedostatak.
Kada je kabina u pitanju, takođe su tu neki dizajnerski elementi bitno drugačiji od onoga na šta su nas navikli evropski proizvođači. Počnimo od najmanje važnog – ambijentalnog osvetljenja u vidu kratkih kosih linija. One čak imaju i dinamički mod, kada pulsiraju. Tada ova animacija zalazi i u ekran instrument table, pokrivajući neke od funkcija.
Centralnom konzolom dominira portretno orijentisani monitor. Ima dobar odziv, intuitivan je, ali neka rešenja su mogla biti bolje rešena, pogotovo kada se na raspolaganju već nalazi ekran koji zauzima pola kabine. Na primjer, komande klimatizacije smještene su u dnu ekrana i previše su sitne i pipave za korišćenje, pa je podešavanje temperature tokom vožnje komplikovano, ali i opasno. Isto važi i za komandu pojačavanja i smanjivanja jačine ozvučenja.
Potrebno je prvo dodirnuti oznaku zvučnika, kada se pojavljuje klizač dužine svega dva-tri centimetra, putem kojeg je vrlo komplikovano podesiti jačinu ozvučenja, a učiniti to precizno je praktično nemoguće. Zato su tu vrlo praktične komande na upravljaču. Problem je što se interfejs na ekranu aktivira dugmetom na upravljaču koje ima simbol zvezdice. Dakle, ako ne znate kako se podešavaju retrovizori, sasvim je izgledno da to nećete ni uspjeti bez upotrebe Google-a ili YouTube-a.
Oprema je veoma bogata, a pomenućemo samo detalje kao što je panoramski krov sa opcijom otvaranja, sjedišta presvučena eko-kožom, kao i neki savremeni sistemi kao što je adaptivni tempomat. Testirali smo i njega – radi isto kao i bilo koji sistem na daleko skupljim automobilima.
Pogon testiranom modelu obezbeđivao je benzinski motor od 1,5 litara radne zapremine, koji potpomognut turbinom oslobađa 174 konjske snage. Iako ste možda pomislili da ima samo tri cilindra – ne, ovaj motor ima ukupno četiri.
Zahvaljujući tome, radi veoma kultivisano, a pozitivnom utisku u vožnji doprinosi i odlična zvučna izolacija. Motor snagu do prednjih točkova prenosi preko sedmostepene automatske transmisije. Performanse su u skladu sa očekivanjima kada je ovakva kombinacija motora i karoserije u pitanju. Snage ima više nego dovoljno, ali je komfor na visokom nivou, pa su i sportske ambicije ovog SUV modela u drugom planu. Ko želi više snage, moraće da se opredeli za dvolitarski turbo motor koji raspolaže sa 219 KS.
Konačna ocjena ovog automobila mora da se donese uz obavezan osvrt na cijenu, koja startuje od 60.000 KM za veoma dobro opremljen model.
